Trybunał Sprawiedliwości UE przesądził, że agent może zachować prawo do prowizji, gdy klient umyślnie nie wykonuje umowy z powodu utraty zaufania do zleceniodawcy, wywołanej postawą tego ostatniego. Orzeczenie wyjaśnia również wątpliwości dotyczące wpływu częściowego niewykonania umowy na prowizję agenta.

Bardzo często umowy sporządzane są równolegle w więcej niż jednej wersji językowej. Jeśli każdej z tych wersji strony nadały przymiot autentyczności, w razie rozbieżności pomiędzy nimi mogą pojawić się wątpliwości w zakresie wykładni umowy.

Przedsiębiorcy oferujący towary i usługi przez internet często zastrzegają w swoich ogólnych warunkach umownych, że zawierane przez nich umowy z konsumentami poddane będą prawu państwa ich siedziby. Prawo UE zasadniczo dopuszcza takie umowy, ale zastrzega, że wybór prawa obcego nie może pozbawiać konsumenta ochrony przyznanej mu na podstawie przepisów, których nie można wyłączyć w drodze umowy na mocy prawa, jakie byłoby właściwe, gdyby umowa nie zawierała takiej klauzuli.

Taki wniosek płynie z nieprawomocnego wyroku wydanego 2 lutego 2017 r. przez Sąd Okręgowy w Poznaniu w sprawie dotyczącej jednej z największych inwestycji infrastrukturalnych w Polsce, oddanej do użytku w grudniu 2016 r.

Agentowi handlowemu po zakończeniu współpracy ze zleceniodawcą należy się świadczenie wyrównawcze, jeśli sprowadził dla swojego mocodawcy „nowych” klientów lub doprowadził do znacznego zwiększenia obrotów z klientami „starymi”. Co jednak w wypadku, gdy klient wprawdzie jest „stary”, a obroty znacznie nie wzrosły, ale agent skłonił klienta do zakupu produktów czy usług, których wcześniej nie zamawiał?

Od 1 stycznia 2016 r. obowiązują nowe zasady ustalania wysokości odsetek maksymalnych i ustawowych, dotyczące zarówno odsetek kapitałowych, jak i odsetek za opóźnienie.